ԺԱՄԱՏՈՒՆ. 

1. Եկեղեցու բակում շենք, որտեղ սենյակներ ունեն քարոզիչներն ու քահանաները, և որտեղ գտնվում է եկեղեցականների կամ թաղականների ժողովարանը: 

2. 11-13-րդ դարերուն հայկական իշխանությունների, գավառների հոգևոր կենտրոն վանքերի գլխավոր եկեղեցիներին կից (սովորաբար՝ արևմտից) կամ առանձին կանգնած կիսաաշխարհիկ-կիսապաշտամունքային բնույթի շենք, ժողովարան, խորհրդարան՝ նահանգի կամ գավառի իշխանների կամ հոգևոր դասի համար: Ունի քառասյուն կենտրոնակազմ գավթի ճարտարապետական հորինվածք: Առանձին կանգնած  Ժամատան սակավաթիվ օրինակներից են 13-րդ դարի Գեղարդավանքի վիմափոր և Հաղպատի վանքի Համազասպի»  ժամատուները:

 

 

 

Աղբյուր՝

«Քրիստոնյա Հայաստան» հանրագիտարան, գլխավոր խմբագիր՝ ՀովհաննեսԱյվազյան, Երևան, 2002:

ՀՀ, ք. Երևան,
Ալեք Մանուկյան 1,
ԵՊՀ 2-րդ մասնաշենք,
5-րդ հարկ,
Հեռ.` + 37460 71-00-92
Էլ-փոստ` info@armin.am

Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Կայքի նյութերի մասնակի կամ ամբողջական օգտագործման, մեջբերումների կատարման դեպքում հղումը պարտադիր է` http://www.armenianreligion.am